Domain Name یا نام دامنه یا نام وب سایت
خیلی ساده می توان گفت نام دامنه یا دامین، همان آدرس سایت شما است، آدرسی که بعد از www مشاهده می کنید، یا آدرسی که بعد از @ در نشانی ایمیل ها ظاهر می شود.
وقتی شخصی از شما آدرس سایتتان را می پرسد یا سوال می کند که چطور میتواند شما را در اینترنت پیدا کند شما دارید نام دامنه خودتان را به ایشان اعلام می کنید مثلا:
- google.com
- wikipedia.org
- Yahoo.com
- hiwebmaster.org
دامین یا نام وب سایت شامل یک اسم و یک پسوند می باشد، اسمی که می تواند به دلخواه شما انتخاب شود و پسوند های مثل com net org ir و …. که از قبل مشخص و تعریف شده هستند و شما باید نام انتخابی خود را با یکی از این پسوندها به ثبت برسانید.(به شرطی که کسی قبل از شما آن اسم را با پسوند مورد نظر خریداری نکرده باشد)
آدرس سایت یا همان نام وب سایت که از دو بخش تشکیل می شود:
۱- اسم وب سایت یا دامنه سطح دوم (SLD)
همان اسمی که شما به دلخواه برای نام وب سایت خود انتخاب می کنید که به آن Second-Level Domain یا به اختصار SLD گفته می شود. این نام انتخابی می تواند از اعداد، حروف و کاراکتر دش یا همان منها (-) تشکیل شده باشد و حداکثر ۶۳ کاراکتر نیز می باشد، نام سایت با پسوندی که جزء دوم تشکیل دهنده نام سایت است باید آزاد باشد تا شما بتوانید آن را برای خود خریداری و ثبت کنید، (یعنی نام مورد نظر با پسوند دلخواه شما قبلا توسط شخصی ثبت نشده باشد).
۲- پسوند دامنه یا دامنه سطح بالا (TLD)
دامنه سطح بالا ی همان پسوند دامنه که به آن Top-Level Domain گفته می شود. پسوندهای دامنه ها بسیار متنوع می باشند مثل com net org یا پسوند های دو حرفی مثل ir
پسوند دامین را به اختصار TLD می گویند و بالاترین سطح دامنه های اینترنتی است که در منطقه ریشه (Root Zone) محدوده نام دامین قرار می گیرد که می تواند یک دامنه سطح بالای عمومی مثل com. باشد و یا یک دامنه سطح بالای کد کشوری مانند ir. باشد. به عنوان مثال دامنه Hiwebmaster.org را در نظر بگیرید. در این مثال، org به عنوان TLD دامنه شناخته می شود.
انواع TLD ها:
۱- gTLD: generic top-level domains
در ابتدا TLDها نام های موجود در اینترنت (برحسب سازمان) به هفت دسته زیر تقسیم شده بودند که com net و org متداولترین و شناخته ترین آن ها هستند.
- Com: سازمانهای تجاری
- Edu: سازمانهای آموزشی
- Gov: سازمانهای دولتی
- Mil: سازمانهای نظامی
- Net: سازمانهایی که زیر ساخت شبکه ایجاد می کنند
- Org: سازمانهای غیر تجاری
- Int: سازمانهای بین المللی مانند NATO – nato.int
امروزه این دامنه ها، generic top-level domains (دامنه های سطح بالای عمومی) یا gTLDs نامیده می شوند. لغت “عمومی” به منظور تمایز این نوع دامنه ها، از دامنه های کشوری (ccTLD) آورده شده است که تنها متعلق به کشوری خاص هستند.
با توجه به رشد سریع اینترنت و نیاز به دامنههای بیشتر، در سال ۲۰۰۰ سازمان ICANN (متولی آدرسهاى اینترنتى و دامنههاىاینترنتى عمومى و کشورى) تصمیم گرفت که هفت gTLD جدید ایجاد کند. این gTLD های جدید به صورت زیر تعریف شدند و biz info و name معرف ترین های این سری جدید بودند.
- aero: پسوند مرتبط با صنعت هوانوردی
- biz: عمومی
- coop: پسوند مربوط به شرکتهای تعاونی
- info: عمومی
- museum: پسوند مربوط به موزه ها
- name: عمومی برای اشخاص
- pro: پسوند مربوط به افراد حرفهای، حرفه افراد و شرکت ها
و البته باز هم به تازگی فهرست gTLD های جدید عرضه شده اند که دارای تنوع وسیعی هستند و امکان انتخاب دامنه ای مناسب را برای کسب و کار آسان تر کرده است.
۲- ccTLD: Country Code Top Level Domains
با بین المللی شدن اینترنت، متولیان فضای های نام دامنه و دامنه های اینترنتی تصمیم گرفتند که TLDها را علاوه بر تقسیم بندی هایی که سازمانها و مشاغل را توصیف میکرد، بر مبنای ناحیه جغرافیایی نیز دست بندی نمایند. بدین ترتیب TLD هایی دو حرفی مشخص شدند که به هر کشور یک کد دو حرفی اختصاص می دهند. امروزه این کدهای دو حرفی که مشخص کننده کشوری خاص یا منطقه ای خاص هستند با نام ccTLD یا Country Code Top Level Domains شناخته میشوند. نمونه هایی برای ccTLD به صورت زیر می باشد:
- ir. متعلق به کشور ایران است
- us. متعلق به کشور آمریکا است.
لیست تمامی TLD های که تاکنون تعریف شده اند را می توانید از این لینک مشاهده کنید.
IDN: Internation Domain Name
روال جدیدی از نام دامنه است که در یک یا چند label از دامنه به جای استفاده از کارکترهای ASCII، اجازه می دهد که برخی از کشورها از الفبای زبان خود برای ثبت دامنه استفاده کنند. به عبارت دیگر، با توجه به بین المللی شدن اینترنت، کاربران برخی از کشورها مجبور می شدند که برای ثبت نام دامنه ای با نام شرکت یا محلی از کشور خود، کارکترهای مورد استفاده در زبان خود را به ASCII تبدیل کنند در حالیکه چنین کارکتری اساسا برای استفاده در دامنه تعریف نشده بود. به عنوان مثال کاربران آلمانی برای جایگزینی ä و ö باید از ae یا oe استفاده می کردند. همین مساله سبب شد که ساز و کاری جهت ثبت دامنه هایی با کارکترهای بین المللی و برای برخی پسوندهای خاص ایجاد شود. به عنوان مثال وبمستر.com نمونه از یک دامنه IDN است که به زبان فارسی برای TLD دات کام ایجاد شده است.
از سال ۲۰۰۹ ICANN تصمیم به ایجاد نوع جدیدی از IDN نمود که در آن به ccTLD ها نیز اجازه می داد تا از نام دامنه هایی مبتنی بر الفبای زبان خود برای ایجاد دامنه استفاده نمایند. به این نوع TLD اصطلاحا IDN ccTLDs گفته می شود.
۵ دیدگاه. ارسال دیدگاه جدید
سلام وقت بخیر بسیار خوب وار زنده است
سلام
مثلا یک سایت کد هاش رو در notepad نوشته ایم که توش کد های جاوا اسکریپت و css وجود دارد ولی کد های php در ات وجود ندارد.دامنه ما http://www.websaut.ir می باشد و مسیر ما در کامپیوتر c:/saut/amoeshsaut10/hast.html می باشد.
سلام فرض کنید ما یک وب سایت درست کرده ایم.حالا میخواهیم برای سایتمون ادرس سایت درست کنیم.ایا برای انجام این کار باید کد بنویسیم یا مراحلی را در گوگل بگذرونیم؟
سلام
شما باید یک دامنه خرید کنید و یک هاست (که متناسب با کدنویسی که کرده اید، متفاوت است) سپس سایت طراحی شده خود را در هاست خریداری شده نصب کنید (انتقال دهید)
البته سوال شما خیلی کلی است اگر جزئیات بیشتری بگوئید دقیق تر می توانم شما را راهنمایی کنم مثلا اینکه این سایت که درست کرده اید کد نویسی کرده اید یا با سیستم های مدیریت محتوا مثل وردپرس طراحی کرده اید و….
موفق باشید
سلام